4ساله بودم: پدر هرکاری رو می تونه انجام بده.
5ساله بودم: پدرم خیلی چیزها رو میدونه.
6ساله بودم: پدرم از پدر تو باهوش تره.
8ساله بودم: پدرم همه چیز رو هم نمی دونه.
10ساله بودم: اون موقع ها که پدرم، پسربچه بود، همه چیز با حالا کاملاً فرق داشت.
12ساله بودم: خب طبیعیه، پدر هیچی در این مورد نمیدونه، دیگه پیرتر از اونه که بچگی اش یادش بیاد.
14ساله بودم: زیاد حرفهای پدرمو تحویل نگیر، اون خیلی امله.
21ساله بودم: پناه برخدا! بابا به طرز مأیوس کننده ای از  رده خارجه.
25ساله بودم: پدر یه چیزهایی درباره این موضوع می دونه.
30ساله بودم: بد نیست از پدر بپرسم نظرش درباره این موضوع چیه، هر چی باشه خیلی تجربه داره.
35ساله بودم: تا وقتی با پدر حرف نزنم دست به هیچ کاری نمی زنم.
40ساله بودم: مونده ام که پدر چه طوری از پس این کار برآمد؟ چه قدر عاقله و چه قدر تجربه داره.
50ساله بودم: حاضر بودم همه چیز رو بدم که پدر برگرده تا من بتونم باهاش درباره همه چیز حرف بزنم.
افسوس که قدر هوش و تجربه شو ندونستم چه قدر با درایت بود. خیلی چیزها می شد ازش یاد گرفت!

شکسپیر: اگر کسی را دوست داری، رهایش کن سوی تو برگشت از آن توست و اگر برنگشت از اول برای تو نبوده.
دانشجوی زیست شناسی: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... او تکامل خواهد یافت.
دانشجوی آمار: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر دوستت داشته باشد، احتمال برگشتنش زیاد است و اگرنه احتمال ایجاد یک رابطه مجدد غیر ممکن است.
دانشجوی فیزیک: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر برگشت، به خاطر قانون جاذبه است و اگر نه یا اصطکاک بیشتر از انرژی بوده و یا زاویه برخورد میان دو شیء با زاویه صحیح هماهنگ نبوده است.
دانشجوی حسابداری: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر برگشت، رسید انبار صادر کن و اگرنه، برایش اعلامیه بدهکار بفرست.
دانشجوی ریاضی: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر برگشت، طبق قانون 2=1+1 عمل کرده و اگرنه در عدد صفر ضربش کن.
دانشجوی کامپیوتر: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر برگشت، از دستور کپی – پیست استفاده کن و اگر نه بهتر است که دیلیت اش کنی.
دانشجوی خوشبین: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... نگران نباش برمی گردد.
دانشجوی عجول: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر در مدت زمانی معین برنگشت فراموشش کن.
دانشجوی شکاک: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر برگشت، از او بپرس «چرا»؟
دانشجوی صبور: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر برنگشت، منتظر بمان تا برگردد.
دانشجوی رشته صنایع: اگر کسی را دوست داری، به حال خود رهایش کن ... اگر برنگشت، بازهم به حال خود رهایش کن، این کار را مرتب تکرار کن .....

شنبه 103 آذر 3

امروز: 32 بازدید

دیروز: بازدید

فهرست

[ RSS ]

[شناسنامه]

پیوندهای روزانه

آشنایی با من

لوگوی خودم

اوقات شرعی

حضور و غیاب

یــــاهـو

لوگوی دوستان

آرشیو

آرشیو

اشتراک

طراح قالب